Değerlendirme Notu/Nilgün Arısan Eralp 2010 Yılı İlerleme Raporu ve Genişleme Stratejisi'ne Bakış

Son bir kaç yıldır  AB'nin İlerleme Raporları ve Raporları tamamlayıcı nitelikteki Genişleme Stratejileri Türkiye'nin AB perspektifinin giderek belirsizleşmesini de  dikkate alarak Türkiye'ye reform sürecinin tekrar hızlandırılması ve müzakere sürecine yeni bir ivme kazandırılması için cesaret verme amacını taşıdıkları  izlenimi vermekteydiler.

2010 İlerleme Raporu'nda ve Genişleme Stratejisi'nde de aynı yaklaşımın izleri hissedilse de, Rapor bu sefer Türkiye'nin üyelik kriterlerine uyum sürecinde kat ettiği mesafeyi daha kapsamlı ve ayrıntılı bir değerlendirmeye tabi tutmuş ve siyasi alanda özgürlükçü demokrasinin konsolidasyonu,  ekonomik alanda sağlanan istikrarın sürdürülebilirliliği konularına yoğunlaşmıştır. Rapor özellikle siyasi kriterler alanında uygulama sürecinin ve bu sürecin AB normlarına uygunluğunun yakından ve ayrıntılı bir şekilde izleneceğini belirtmektedir. Türkiye'nin AB müktesebatına uyumu ise gerek uyum düzeyi, gerek bu süreçte son bir yıllık ilerleme açısından son derece ayrıntılı bir şekilde değerlendirilmiş, üyelik perspektifinin zayıflığına karşın kaydedilen ilerleme oldukça objektif  bir bakış açısıyla ortaya konmuştur.

Raporda özellikle dikkat çeken bir husus Türkiye'de bir "uzlaşma kültürü"nün eksikliğine, çatışmacı bir siyasi iklimin varlığına ve bunun giderilmesi gereğine yapılan vurgudur. Bu hususlar ön plana çıkarılırken Cumhurbaşkanı'nın siyasi partiler arasında bir diyalog oluşturulması için uzlaştırıcı rol oynaması ve devlet organlarının görevlerini yerine getirmesini sağlama yönündeki çabaları da özellikle belirtilmiştir.  Rapor'da vurgu yapılan başka önemli bir unsur da "katılımcılık" tır.  Karar verme sürecinde  tüm paydaşlar ve sivil toplumla etkin bir diyalog mekanizması kurulmasının  gerekliliğinin üzerinde durulmaktadır.