Yeni Sınai Mülkiyet Kanunu, Türkiye’nin ihtiyacına cevap verebiliyor mu? Değerlendirme Notu / Selin Arslanhan Memiş

Geçtiğimiz günlerde, Sınai Mülkiyet Kanun tasarısı görüşe açıldı. Tasarı, yıllardır tartışılıp bir türlü çıkamayan patent kanunu ile birlikte marka, tasarım ve coğrafi işaretler ile ilgili düzenlemeleri de kapsıyor. Getirdiği birçok yenilikle, ilgili mevzuatı uluslararası düzenlemelerle uyumlu hale getiriyor. Yeni kanun ile birçok konuda gelecek uluslararası uyum, Türkiye’nin yatırım ortamını, fikri mülkiyet haklarının korunması ile ilgili bileşenler açısından rakip ülkelerle eşit hale getirebilir. Bu da, Türkiye’nin devam etmesi gereken dönüşüm sürecine kesinlikle katkı sağlar. 10 yıl önce tartışmaya başladığımız da, tam bu uluslararası uyum meselesiydi. Peki, şimdi de aynı yerde miyiz? Hala tek meselemiz uluslararası uyum mu? Bu, dünyanın değiştiği, içinde bulunduğumuz bölgenin değişmeye başladığı, Türkiye’nin bir sıçramaya ihtiyacı olduğu günümüzde nasıl hızlandırıcı olur?

Türkiye’nin geldiğimiz noktada, küresel eğilimlere uyumlu bir sürdürülebilir kalkınma ve büyüme stratejisine ihtiyacı var. Dünya teknolojik bir dönüşümden geçiyor ve işler artık bildiğimizden farklı yürüyor. Sanayiden hizmetlere, tarımdan enerjiye işlerin yapılış biçimi yeni teknolojilerin etkisiyle yeniden şekilleniyor. Son yıllarda artık sanayi politikasını ülkeler tekil sektörlerle ilgili bir meseleymiş gibi değil, bu yatay teknolojilerle ele alıyor. Her geçen gün bilimsel gelişmelerin teknolojik yansımalarını, bu yansımaların da üretim süreçlerinde yarattığı farklılığı izlemek mümkün.