Türkiye'nin İngilizce Açığı Politika Notu / Selim Koru & Jesper Åkesson

"'Çocuklar Duymasın' adlı dizide, Selami arkadaşı Haluk’un evine telaşlı bir şekilde dalar.  Girer girmez 'Bittik biz abicim, bittik!' diye bağırmaya başlar. Şirketleri Amerikalılar tarafından satın alınmıştır. Sonra kendini kanepeye atar ve eliyle yüzünü kapatıp, 'İngilizce yok, bilgisayar yok, ne yapsın elin Amerikalısı bizi' diye konuşmaya devam eder.  Arkadaşı Haluk Selami’yi sakinleştirmeye çalışır ve birlikte nasıl bir İngilizceleri olduğunu öğrenmeye karar verirler.

Ertesi sabah Amerikalılar tarafından satın alınan yeni dekore edilmiş ofislerine giderler. Yeni ofis içlerinde umut uyandırır. Artık dolar üzerinden maaş alacaklarını düşünmek onlara cazip gelmiştir. Hatta Selami şarkı söyleyip etrafa hayali paralar saçmaya başlar. Ancak Haluk endişelidir. 'Selami, Layt erkekliğe başlama hemen. Şarkı söyleyeceğine söyle bakalım, memnun oldum ne demekti?'. Selami birkaç saniye düşündükten sonra karşılığı 'How old are you?' der. 'Olur mu canım' diye azarlar Haluk, 'O nasılsınız demekti'. İngilizce konusundaki eksiklikleri ortaya serilen iki arkadaş paniğe kapılır.

En sonunda yeni patron, kızıl saçlı Amerikalı gelir. Tercüman aracılığıyla yeni kuralları açıklar: Bundan böyle herkes sabah 8.15’te ofiste olacak. Herkes her gün en az dört müşteri ziyareti yapılacak. Ve iki ay içinde İngilizce öğrenemeyenler şirketten çıkarılacak. Selami ve Haluk bir ağızdan bağırırlar: 'Ana!'

Hiçbir şey iletişim eksikliği kadar sıkıntılı değildir. İletişim ve dolayısıyla bilgi küresel ekonominin en temel unsurudur. Günümüzde İngilizce bilmek, bilgisayar kullanmak kadar temel bir gereklilik haline gelmiştir. Türkiye yukarıdaki senaryoda da gördüğümüz gibi bu konuda geride kalmıştır..."

Bu not Aralık 2011'de İngilizce olarak yayımlanmıştır.