“Arap Baharı”na “Türk Baharı” da Katılır mı?

"Eski dünya tabir edilen coğrafyalarda yaşanan halk isyanlarıyla başlayan dönüşüm süreci, sınırları genişleyerek devam ediyor. Temelde diktatörlerin ülke kaynaklarını halkın istifadesine yeterince sunmaması ve halk iradesiyle otoriter rejimlerin iradesinin çatışması kaynaklı bir gelişme yaşanıyor eski dünyanın kadim bölgelerinde. Sürecin orta vadede tüm Arap ülkelerini kapsaması artık kaçınılmaz gibi görünüyor. En muhkem görünen Suudi Arabistan’da dahi birkaç on yıl sonra, sembolik bir monarşinin devamı mümkün olsa bile, parlamenter sistemin ayak sesleri uzaktan da olsa duyulmaya başlandı. Bu ayak seslerini başta Suud kraliyet ailesi olmak üzere tüm Körfez ülkeleri duyuyor olacak ki, son bir yıldır devasa çapta sosyal paketleri birbiri ardına açıklıyorlar.

Geçtiğimiz aylarda Yemen Devlet Başkanı Salih’in yetkilerini, kendisine ve ailesine sağlanacak dokunulmazlık karşılığında devretmesini baharın Libya’dan sonra kazandığı ilk zafer olarak değerlendirebiliriz. Doğal süreç devam etseydi Yemen’den sonra Bahreyn’e gelebilirdi bahar. Ama Bahreyn’de rejime muhaliflerin halkın önemli bir kısmını oluşturan Şiilerden oluşması ve muhaliflerin üzerindeki İran gölgesi ABD’nin doğal sürece müdahalesini beraberinde getiriyor. Hem bu ülkedeki askeri üssünü kaybetmek istemeyen hem de İran’ın nüfuzunun bölgeye sızmasından endişe eden ABD faktörü, Bahreyn’e baharın gelişini gayrı tabi bir şekilde geciktirecek..."